serkan beyde

Son dönemlerinde oldukça sert eleştirilere maruz kalan In Flames bu albümle yeniden karşımızda. Aslında bu sert eleştirilere bazen hak vermemek de elde değil. Hele ki, grubu en sağlam albümleriyle tanımış biriyseniz; In Flames sizin için idam sehpasına yatırmalık bir grup bile olabilir. Sanırım bu durumu birçok grupta yaşamaya devam edeceğiz. 

Metal dünyasında birçok saygın grup, bir noktadan sonra alışılagelmişin dışında işler yapınca kendi kitleleri tarafından sert eleştirilere maruz kalıyor. Örnek olarak; Metallica gibi metal dünyasının kimilerine göre en önemli grubu bile bu eleştirilerden payını fazlasıyla alıyor. Bu tür eleştirilere karşı grupların da arkasına gizlendikleri bir bahaneleri var; artık yaşlarının ilerlemeleri, sert sound'ları kaldıramadıkları gibi vs… İdam sehpasına In Flames’i ya da Metallica’yı götürmek gibi bir kaygı içerisinde değilim. 

Hoş, bu iki grup da ne kadar kendilerinden uzaklaşırlarsa uzaklaşsınlar, öyle ani bir kararla idama gidecek gruplar değildir. Hele olayı Metallica açısından ele alacak olursak… ‘’Come Clarity’’ şahane bir albüm olmayabilir. Bu yüzden kötülenecek bir şey varsa bu In Flames değil; ‘’Come Clarity’’in ta kendisidir.

İsveçli grubun son albümü ''Come Clarity'' 13 şarkıdan oluşuyor. Albüm ‘’Take This Life’’ ile başlıyor. Şarkının videosunu izlediğimde çok hoşuma gitmişti. ‘’Take This Life’’ son günlerde dilimden düşmeyen şarkılardan biri haline geldi adeta. Ama şunu da yeniden belirtmek isterim ki; In Flames kendilerine yöneltilen bu olumsuz eleştirileri hak etmiyor da değil. Bunun kanısına ''Come Clarity'' dışındaki şarkıları dinlerken vardım. Albüm kesinlikle bir ‘’Whoracle’’, bir ‘’Clayman’’ tadını vermiyor. Tarz, sound meselesi bir yana; eski In Flames kadar tatlı gelmiyor. Güzel bir albüm evet, hatta In Flames’le bu albümle birlikte tanışmış biri için iyi şeyler ifade edecektir belki ama In Flames’i yıllardır tanıyan biri için durum aynı sayılmaz. 

'Come Clarity'' için yazılacak çokta şah şalı sözler yok neticede. Birbirinin benzeri albümlerden biri. Vokaller, riffler çok sıradan. Örneklerinden sürüyle var. Araklama denemez(zaten söylemiş olsaydım grubu abartılı bir şekilde yerden yere vurmuş olurdum) ama bu kadar da birbirinin kopyası şarkılar olmaz ki bir albümde. Albümle aynı ismi taşıyan şarkı diğer şarkılara nazaran daha iyi. Bu kadar birbirine yakın tonda sayılabilecek şarkılarla dolu albüm, ‘’Your Bedtime Story Is Scaring Everyone’’ ile kapanıyor. Türünde bir çok albüm var, arşivinizde olmasa da olurlardan…

SERKAN BEYDE

Şehir Rock internet dergisi 2007