serkan beyde

Bu albüme ilk başlarda fazla ısınamadım doğrusu. Nedenini bilmiyorum ama bu albümü dinlerken fazla zevk almıyordum. Herhalde birkaç defa dinleye dinleye artık alıştım. 16 tracktan oluşan albümün soundu genel anlamda iyi. ‘’Cry For The Moon’’ 6.45 süresi ile albümün en uzun soluklu şarkısı. Kimi zaman yavaş, kimi zaman ataklı riffleriyle şarkı tam 6.45 dakika sürüyor. ''Quintes'' albümde iki ayrı şekilde yer alıyor. Birincisi daha sert diğerine göre. İkincisinde ise klavye ile giriş yapılıyor ve vokaller şarkıya hakim. Diğerinde olmadığı kadar hem de... İkinci hani, yani ''Quintes(Silent Reverie)'' bence daha güzel. Simon Simons’un vokalleri bu şarkıya oldukça güzel oturmuş. Ayrıca şarkının solo kısmında viyolonselin süregelen hakimiyeti ve ardından takip eden atak kısmı çok hoşuma gitti. ‘’The Fallacy’’ pop şarkısını andıracak nitelikte. Remix gibi bir şey olmuş diyebilirim. ‘’Solitary Ground’’ piyano eşlikli gidiyor ve albümdeki en sade şarkı. Çok hoş ve dinlendirici bir yanının olduğunu belirtmekte fayda var. ‘’Black Infinity’’ ''sağlam'' dedirten nitelikte bir şarkı. Senfonik ve power metal kalıplarına dahil edebileceğim güzel bir şarkı. Hatta power akorlar kulağa ziyafet veren cinsten. ‘’Mother Of Light’’ senfonik bir şarkı. Az önce ''Solitary Ground'' için albümdeki en sade şarkı yorumunu yapmıştım ya;  işte bu yoruma bir şarkı daha kalıyor albümde. ‘’ Linger’’. Hatta ''Linger'' benim daha çok hoşuma gitti. Yine ''Solitary Ground'' ile aynı özelliğe sahip, piyano eşlikli şarkı. Sadece bunda viyolonsel öğeler de var. ‘’Crystal Mountain’’ brutal vokalli, sert bir şarkı. Soloları çok iyi ve kullanılan çift cross'lar şarkıyla bütünlük sağlıyor. Her yönden doyurucu bir şarkı... Sololar, davullar, vokaller, geçişler… ‘’Purushayita’’ albümün kapanış şarkısı. Yine bu da mix üzerine kurulmuş bir şarkı. Viyolonsel kısımları her ne kadar iyi olsa da mix kısımları şarkının orijinalliğini bozmuş. 

Albümün genel değerlendirmesi için şu söylenebilir; mixler fazla kullanılmış olmasa çok daha olumlu şeyler yazabilirdim ama bunun yanında enstrüman ağırlıklı şarkılar haddinden fazla güzel. Kimileri sert, kimileri ise çok hafif. Beklenen düzeyde bir Epica albümüydü...